Apokalipsa Biblii i Koranu

Najstarsze opisy zagłady świata pochodzą z czasów Babilonu. W teologii judeochrześcijańskiej, stworzenie świata oraz jego koniec nastąpić mają tylko raz, w przeciwieństwie do filozofii uznających cykliczność powstawania i upadku ziemi.

W Apokalipsie Św. Jana w ostatniej księdze Nowego Testamentu, opisany jest chyba najsłynniejszy koniec świata. Została ona prawdopodobnie napisana około roku 90 na greckiej wyspie Patos.

Głównym tematem Apokalipsy, jest księga zamknięta siedmioma pieczęciami. Złamanie każdej z pieczęci odkrywa kolejny sekret końca świata.

Pierwsze 4 pieczęcie otwierają wrota Jeźdźcom Apokalipsy, uosabiających zło tego świata: Mord, Zabór, Głód i Śmierć.

Złamanie piątej pieczęci ukazuje męczenników poległych za słowo boże. Każdy z nich otrzyma białą szatę oraz odczekania aż dołączy do nich reszta męczenników. 

Cytaty o Aniołach

"Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, gdy nasze skrzydła zapomniały jak latać."

"Anioł nigdy nie upada. Diabeł upada tak nisko, że nigdy się nie podniesie. Człowiek upada i powstaje." Fiodor Dostojewski

"Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący." św. Paweł z Tarsu

"Zamyślił się anioł -chciał zabrać głos - lecz poszedł do nieba." Jan Twardowski

"Jestem przekonany że anioły nie pogardzają ludźmi w tym stopniu, co ludzie sami sobą" Montesqiusz

"Gdy tylko zaczynamy widzieć wszystko we wszystkim, wyrażamy to zwykle w sposób niejasny. Zaczynamy mówić językiem aniołów. " Georg Christopher Lichtenberg

"Kobieta nie powinna być gorsza od anioła, mężczyzna zaś tylko trochę lepszy od diabła." Mikołaj Gogol

"Człowieku, naucz się tańczyć, bo inaczej aniołowie w niebie nie będą wiedzieć, co z tobą zrobić"

Św. Augustyn

"Anioł zawsze nas ochrania, jest darem boskim – nie trzeba go wzywać. Oblicze twojego anioła ukazuje się zawsze, gdy ze szlachetnością odnosisz się do świata. Jest strumieniem, polem, błękitem nieba ". Paulo Coelho

"Anioły naprawdę istnieją. Jeśli pozwolisz im być i nie zabijesz ich." Jonathan Carroll

Tajemnica Czarnych Madonn. Wspomnienia ze Wzgórza Monserrat

Mało kto wie o tym, że ponad 500 wizerunków Najświętszej Marii Panny jest czarnych bądź bardzo ciemnych.

Czy są to przedstawienia starożytnych potężnych bogiń Ziemi, przeciwieństwa dziewictwa Marii? Czy np. są uosobieniem Świętego Grala, czy Arki przymierza? Niektórzy historycy są zdania, że istnienie Czarnych Madonn wskazuje na kult Marii Magdaleny i heretyckich tradycji gnostyczno- chrześcijańskich, kulturowych na Zachodzie przez katarów.

Jakie więc jest prawdziwe znaczenie Czarnych Madonn?

Należy rozróżnić przedstawienia Marii, stworzone przez afrykańskich i afroamerykańskich artystów, pragnących podkreślić uniwersalne, ponadrasowe znaczenie Chrystusa i Marii, od tych wizerunków Marii, które powstały w średniowieczu w Europie i są znacznie trudniejsze do wyjaśnienia.

Jedna z teorii mówi, iż Czarne Madonny są reprodukcjami wcześniejszego wizerunku Matki Bożej, która już nie istnieje i która, najprawdopodobniej, znajdowała się w Konstantynopolu. 

Kto napisał Biblię? Geneza Biblii

Żadna inna księga nie miała tak wielkiego wpływu na dzieje świata zachodniego i cywilizacji, jak Biblia. Żaden inny tekst nie zrodził tylu pytań na temat naszej historii duchowego przeznaczenia.

Jest jednak dość trudne pytanie, które wprawia w głębokie zakłopotanie uczonych i historyków, a dotyczy to tego, kto napisał Biblię?

Biblia została opublikowana w tysiącach wydań i sprzedana w tak ogromnej liczbie egzemplarzy, że nikt nie jest w stanie tego policzyć. A jednak jak na ironię nie jesteśmy w stanie określić, kto ją napisał.

Pobożny chrześcijanin odpowie na to pytanie z łatwością, że jest to Słowo Boże przekazane ludzkości, by prowadziło nas prze życie i doprowadziło do zbawienia.

Jeśli Biblia została spisana ręka ludzką, to kto był jej autorem? 

Zaklęcia anielskie

Istnieje wiele sposobów by przywołać więzi z aniołami i niebiańskimi przewodnikami.

Można używać zaklęć, gdy potrzebujesz pomocy, rady, inspiracji czy błogosławieństwa w trudnym dla Ciebie okresie. Zawsze należy dziękować Istotom Światła, niezależnie od tego czy je wyczuwamy czy nie.

 

Zaklęcie więzi wzmocni relację między Tobą a Istotami Anielskimi.

Należy stworzyć kręg mocy, może być w kształcie Gwiazdy Dawidowej lub w kręgu. Do zaklęcia będą Ci potrzebne takie składniki jak:

 

-Relaksacyjna muzyka

-olej lotosowy

- sól morska

- 6 fioletowych świec

- 6 ametystów

-złota świeca

 

Należy zwrócić się ku wschodowi, natrzeć głowę, dłonie i stopy olejem lotosowym.

Następnie usyp z soli sześcioramienną gwiazdę. Gwiazda musi być na tyle duża by móc w niej usiąść.

Na każdym wierzchołku gwiazdy należy zapalić 6 świec. Rozpalaj po kolei świece wypowiadając słowa

„O Archaniele Gabrielu, wznieś mojego ducha ku Leuvanah i napełnij me serce jej magią. „

 

więcej na http://www.tarotanielski.com/zakleciaanielskie.html

Kim są przewodnicy duchowi?

Duchowe istoty które zamieszkują Zaświaty od dawna intrygują ludzi. Te duchowe istoty zdają się występować jako pośrednicy między zwykłym światem codziennym a zaczarowaną domeną, pod różnymi postaciami takimi jak anioły, wróżki, przewodnicy duchowi.

Koncepcja ducha- przewodnika jest obecna w wielu kulturach. Przewodnikiem może być anioł, duch przodka, osoba zmarła, mityczne istoty a nawet zwierzęcia.

 

Aniołowie jako przewodnicy duchowi są najbardziej rozpoznawalnymi przewodnikami. Aniołowie wg Kabały są tylko częścią gałęzi, i oprócz nich są inne potężniejsze moce. Aniołowie są jednak najbliżej ludzkich spraw. Istnieje wiele opowieści na temat aniołów którzy pomogli ludziom. Wyobrażenia o aniołach są jednak dużo starsze niż Biblia. Wzmianki o tych istotach spotyka się już w podaniach sumeryjskich i babilońskich. W wielu okultystycznych praktykach występują anielskie inwokacje. Aniołowie też są powiązane z planetami, kolorami, dniami tygodnia, oraz Kabałą.

 

 

Jakie siły rządzą Światem?

W wielu starożytnych tradycjach, na przestrzeni wieków czczono cztery główne kierunki geograficzne- północ, południe, wschód zachód.

Te kierunki reprezentują równowagę i pełnię. Oś przebiegająca ze wschodu na zachód reprezentuje zasadę żeńską, natomiast oś północ- południe, zasadę męską.

Bardzo wiele kultur postrzegało kierunki świata jako Cztery Wielkie Siły, i łączono ich z bóstwami, aniołami i istotami duchowymi. Zrozumienie tych sił i ich symboliki jest kluczowe dla praktykowania magii natury.

 

Istnieje wiele sposobów by zrozumieć 4 kierunki świata. W tradycji północnoamerykańskich Indian, Święty Krąg wydaje się bogatym źródłem symboliki i koncepcji magicznych. Indianie postrzegali rzeczywistość jako podlegająca nieustannym, wiecznie powtarzającym się cyklom. Symbolizował ją Święty Krąg. Taki Krąg wykonywano kamieni i zaznaczano na nim 4 kierunki świata.

 

Należy zrozumieć znaczenie 4 stron świata by uwrażliwić nas na więź między istniejącymi cyklami natury i przejawami życia.

 

Wschód

 

Słońce pojawia się na początku dnia na wschodzie. Potęgą Wschodu jest światłość, nadejście nadziei, wiosny. Wschód powiązany jest z przebudzeniem i oświeceniem. W kościołach chrześcijańskich i buddyjskich świątyniach ołtarz zawsze wystawiony jest na Wschodzie.

Wschód od zawsze był triumfem nad śmiercią, był nowym początkiem dla każdego stworzenia.

Barwą reprezentującą Wschód jest kolor żółty. Jego żywioł to powietrze i totem orła. Orzeł to symbol czystości. Lata wysoko, ku Słońcu. Tradycja Indiańska ceni sobie orle pióra, których używano do ozdabiania fryzur i wyrobu pióropuszy.

Orzeł był ściśle powiązany z Wielkim Duchem. Magiczny Krąg otwierano od Wschodu. Kierunek ten wiąże się z dążeniem do oświecenia, iluminacją, rozpoczęciem nowych projektów.

Porą rokujesz wiosna.

Aniołem reprezentującym Wschód jest Rafael.

 

Południe

 

Południe symbolizuje ruch Słońca po niebie. Siłą południa jest eksploracja, poszukiwanie i doświadczenie. To symbol rozkwitu, dojrzałości, zaufania intuicji.

Żywiołem południa jest ogień, a barwą czerwień.

Aniołem reprezentującym Południe jest Michale.

Zwierzęciem przypisanym Południu jest mysz.

Porą roku jest lato

 

więcej na http://www.tarotanielski.com/silyziemi.html

 

Anielskie i boskie cuda w Nowym Testamencie

Jedną z najniezwyklejszych historii z Ewangelii jest Zwiastowanie- chwila, gdy Archanioł Gabriel obwieścił Marii, że została wybrana i ma urodzić Jezusa, „ Syna Bożego”.

W czasie gdy Maria była zaręczona z Józefem, Gabriel ukazał się jej w Nazarecie. Na powitanie rzekł” Bądź pozdrowiona, pełna łaski”.

Anioł wyjaśnił jej że zajdzie w ciążę za sprawą Ducha Świętego, a jej dziecko będzie Synem Bożym.

Sceptycy jednak porównują tę historię do liczny historii mitycznych, w których owocem stosunków między bogiem a ludźmi były narodziny półbogów.

Zapowiedzią tego, co doświadczyła Maryja, było poczęcie Jana Chrzciciela, pół roku wcześniej. Do Zachariasza przyszedł Gabriel oświadczając, że mimo podeszłego wieku i dotychczasowej bezpłodności żony doczekają się syna.

Czy te dwie historie o anielskim zwiastowaniu należy interpretować dosłownie, czy tez symbolizują one wieczną obecność Boga w życiu człowieka?

Schody do Nieba

Schody do nieba mogą być wyobrażeniem wchodzenia w sferę transcendencji- każdy szczebel bądź stopień jest kolejnym duchowym etapem naszego poziomu świadomości w drodze ku poznaniu lub gwałtownego upadku w groźny świat nicości.

Drabina jest znanym motywem mitologicznym, interpretowanym najczęściej jako symbol osiągania osobistej pełni. Jej pionowe żerdzie kojarzą się z dwoma rajskimi drzewami- Wiadomości Złego i Dobrego oraz Drzewem Życia, które są połączone szczeblami duchowego poznania.

Już w micie egipskim drabina kojarzona była z Ozyrysem, bogiem zmartwychwstania i świta podziemnego. Ponieważ zwykle przedstawiano ją w promieniach słońca, łączono ją z bogiem Słońca Re.

W buddyzmie Oświecony jest przedstawiany jako schodzący z drabiny, łączącej sferę niebieską i ziemską.

Natomiast Pismo Święte przekazuje opowieść o śnie Jakuba, w którym aniołowie wchodzą i schodzą z drabiny, która w tym przypadku jest symbolem łączności między światem duchowym i materialnym, lub między świadomością a podświadomością.

W wielu kulturach liczba stopni drabiny równa się licznie prób do przebycia w drodze do poznania samego siebie lub oświecenia.

Najczęściej jest 7 stopni, które odpowiadają siedmiu niebom i siedmiu stanom świadomości.

Od kosmologii sumeryjskiej do współczesnej myśli drabinę przedstawia się także z siedmioma stopniami.

Warto zauważyć że duchowni w kościołach podchodzą po kilki stopniach do ołtarzy, znajdujących się na podwyższeniach, co symbolizuje ich świętość. Również ton jest na podwyższeniu, sygnalizując tym samym ziemską,a często i duchową władzę.

na podst. Znaki i Symbole, National Geographic

Prawdziwa historia Szatana

Diabeł, Lucyfer, Antychryst, Szatan- znamy go pod wieloma imionami, i przybiera wiele postaci.

Koncepcja złowrogiego przeciwnika Boga jest znana od tysięcy lat i popularna jak nigdy.

W ciągu całej historii Diabeł ukazywany był na różne sposoby. Jego wizerunki pochodziły z Biblii, pogańskich rysunków, filmów, muzyki, i różnych wierzeń. Istnieją liczne legendy i opowiadania opisujące stworzenie podobne do Diabła.

Skąd pochodzi Szatan i w jaki sposób stał się Księciem Ciemności, które każdy się lęka.

Na Bliskim Wschodzie ponad 3 tysiące lat temu, nieznany autor napisał pierwsze rozdziały hebrajskiej Biblii. Jeśli mamy określić miejsce narodzin Szatana, w chrześcijaństwie jest to Stary Testament. W najstarszych księgach Biblii pojawia się postać zwana Szatanem, lecz nie jest ona zgodna z naszym współczesnym wyobrażeniem. W Starym Testamencie raz na jakiś czas ukazywana jest postać ponurego Szatana. Samo słowo to oznacza” oskarżyciel”. Szatan był jednym z Aniołów. Niektórzy badacze tematu uważają, ze wykonywał on „ brudną robotę” dla Boga. Ten „ Anioł” jest pozbawiony władzy, wykonuje polecenia Boga i nie ma rogów ani ogona. 

Kabała

Kabała stanowiła naukę tajemną znaną aniołom i Bogu jeszcze przed stworzeniem Wszechświata.

Istnieją dwie historie Kabały. Pierwsza jest historią mityczną, droga zaś oparta na przekazach historycznych.

Po wypędzeniu pierwszych ludzi z Edenu, Anioł zstąpił na Ziemię i przekazał Adamowi tę wiedzę, aby łaska i czystość mogła zostać odzyskana.

Wiedza ta została przekazana synom Adama, jednak z biegiem czasu została zapomniana, gdyż była przekazywana słownie.

Po potopie Bóg przekazał Noemu i jego synom wiedzę tajemną. Jednakże znów została ona zapomniana. 

 

Anioły następnie nauczyły Kabały Abrahama, on z kolei Izaaka, od niego natomiast trafiła ona do Jakuba. W czasie niewoli egipskiej została ponownie utracona.

Jednak od czasów Mojżesz, który uzyskał tę wiedzę Kabała stała się nierozłączną wiedzą tajemną w Koranie. Według wielu podań, spędził on 40 dni na szczycie góry Synaj i wierzono, że otrzymał od Boga 10 przykazań. Ten przekaz historyczny jest jednak przekazem tradycjonalistów. 

Zastępy niebieskie i ich atrybuty

Aniołowie są ogniwem między ludźmi a Bogiem, ale czym się zajmują i czy tak naprawdę są „ anielscy”?

W języku hebrajskim, oraz w greckim na określenie anioła używa się słowa „ posłaniec”.

W Biblii rzeczywiście aniołowie często spełniają tę funkcję, choć termin anioł używany jest tak w innych różnych sytuacjach.

Dobrzy i źli aniołowie są wysłannikami Boga i Szatana, a w Apokalipsie św. Jana staczają ze sobą ostateczną bitwę.

Aniołowie bywają tez zwyczajnymi ludźmi, prorokami, którzy inspirują do działania, nadprzyrodzonymi informatorami bądź instruktorami.

Czasem o Bogu i aniołach mówi się zamiennie. 

Posłańcy Boga

 Anioły, ucieleśnienie niebiańskiej czystości i życzliwości, wstępują w Starym, Nowym Testamencie oraz w Koranie. Są uważane przez żydów, chrześcijan i muzułmanów za wysłanników Boga i najczęściej postrzegane jako duchowe, wyższe byty pośredniczące między Bogiem i ludźmi i przekazujące wolę bożą na ziemię.

Pierwsze wyobrażenia aniołów istniały w starożytnym Egipcie i Babilonii. W religiach tych cywilizacji, były całe zastępy duchów i istot, będących pośrednikami między bogami a człowiekiem. Często przedstawiano je jako uskrzydlone zwierzęta z ludzkimi twarzami. 
 Starożytnym aniołom przypisywano pewien rodzaj cielesności, co znajduje potwierdzenie w apokryficznej Księdze Henocha. Anioły tam występujące płodziły dzieci, odczuwały głód i pragnienie.