Kabała

Kabała stanowiła naukę tajemną znaną aniołom i Bogu jeszcze przed stworzeniem Wszechświata.

Istnieją dwie historie Kabały. Pierwsza jest historią mityczną, droga zaś oparta na przekazach historycznych.

Po wypędzeniu pierwszych ludzi z Edenu, Anioł zstąpił na Ziemię i przekazał Adamowi tę wiedzę, aby łaska i czystość mogła zostać odzyskana.

Wiedza ta została przekazana synom Adama, jednak z biegiem czasu została zapomniana, gdyż była przekazywana słownie.

Po potopie Bóg przekazał Noemu i jego synom wiedzę tajemną. Jednakże znów została ona zapomniana. 

 

Anioły następnie nauczyły Kabały Abrahama, on z kolei Izaaka, od niego natomiast trafiła ona do Jakuba. W czasie niewoli egipskiej została ponownie utracona.

Jednak od czasów Mojżesz, który uzyskał tę wiedzę Kabała stała się nierozłączną wiedzą tajemną w Koranie. Według wielu podań, spędził on 40 dni na szczycie góry Synaj i wierzono, że otrzymał od Boga 10 przykazań. Ten przekaz historyczny jest jednak przekazem tradycjonalistów. 

 

W mistycznej interpretacji wyglądało to tak, że gdy za pierwszym razem Mojżesz wszedł na górę, otrzymał od Boga przekaz tajemnic Kabały, ale zniszczył go na widok zabobonnych kultów. Wrócił na szczyt, jednakże Bóg zabronił mu dzielenia się tą wiedzą ze zwykłymi ludźmi. Zamiast tego, sformułował 10 przykazań, przekazał jasno, co mogą, a czego nie mogą robić w formie przykazań oraz 603 zasad Tory.

Mojżesz przekazał wiedzę Kabały, swojemu bratu Baronowi, a w przyszłości najwyższym kapłanom żydowskim.

Kabała ( czy też Kabalah, Kabbalah, Qabalah, Qabbalah, Calaba itp.) pochodzi od hebrajskiego słowa „ otrzymywanie”, czyli jest to doktryna przyjmowania, otrzymana od Boga.

Mówi się, że dla starożytnych Żydów istniały trzy święte księgi- Tora ( czyli Pięcioksiąg- Stary Testament), Talmud ( komentarze do Tory), oraz Kabała ( mistyczna interpretacja Tory oraz spekulacje dotyczące natury Wszechświata i Boga).

Niektórzy uważają, że kabała pierwotnie wywodził się z Egiptu, ale nie ma na to niezbitych dowodów. Możemy jednak stwierdzić, że miały na nią wpływ duchowe systemu starożytnych Indii, Egiptu czy Babilonii.

W I wieku n.e jednak dwóch kapłanów żydowskich spisało sekrety Kabały po raz pierwszy w postaci zestawu ksiąg zatytułowanych SSefer Ha-Zohar – czyli Księga Blasku, oraz mniejszej Sefer Jecira- Księga Stworzenia.

Najwcześniejsza znana postać żydowskiego mistycyzmu nie nosiła nawet nazwy Kabała. Ta najstarsza forma okultyzmu hebrajskiego znana była jako Hechalot, czyli wzniesienie i była nazywana także Mistyką Merkawy, lub Merkaby.

Niestety, większość pism dokumentów Merkawy, została stracona. Na podstawie fragmentów którymi dysponujemy, możemy założyć, że podstawą owej tradycji była mistyczna kontemplacja Księgi Rodzaju i Księgi Ezechiela. Wg strzępów mistyki Merkawy, praktyki tych, którzy się nim zajmowali, zawierały podróże astralne przez siedem planów, dzięki posługiwaniu się słowami- kluczami, talizmanami oraz tajemnymi znakami podczas transu.

Niestety, wiedza dotycząca tych metod także została współcześnie utracona.

Kabała nie jest jedną księgą czy pojedyncza mistyczną ideą. Jest ona raczej całym systemem myśli działań stanowiącym mistyczną podporę dla judaizmu, chrześcijaństwa a także islamu.

Istnieją cztery główne gałęzie Kabały. Mimo tego wszystkie te gałęzie są ze sobą bardzo splecione.

Kabała praktyczna- jest to stuka tworzenia talizmanów i amuletów przez zastosowanie technik kabalistycznych.

Kabała dogmatyczna zawiera studia nad literaturą Kabały, czyli poznania Tory ,Sefer, Jecira, Zahoru i wielu innych.

Kabała Literowa- zawiera zależności pomiędzy liczbami i literami alfabetu hebrajskiego.

Kabała Niezapisana, - jest to ostatnia, która odnosi się do korespondencji zawartych na świętym glifie znanym jako Drzewo Życia.