Najstarsze opisy zagłady świata
pochodzą z czasów Babilonu. W teologii judeochrześcijańskiej,
stworzenie świata oraz jego koniec nastąpić mają tylko raz, w
przeciwieństwie do filozofii uznających cykliczność powstawania i
upadku ziemi.
W Apokalipsie Św. Jana w ostatniej
księdze Nowego Testamentu, opisany jest chyba najsłynniejszy koniec
świata. Została ona prawdopodobnie napisana około roku 90 na
greckiej wyspie Patos.
Głównym tematem Apokalipsy,
jest księga zamknięta siedmioma pieczęciami. Złamanie każdej z
pieczęci odkrywa kolejny sekret końca świata.
Pierwsze 4 pieczęcie otwierają wrota
Jeźdźcom Apokalipsy, uosabiających zło tego świata: Mord, Zabór,
Głód i Śmierć.
Złamanie piątej pieczęci ukazuje
męczenników poległych za słowo boże. Każdy z nich otrzyma
białą szatę oraz odczekania aż dołączy do nich reszta
męczenników.